Ik heb het meegemaakt op het eiland Koh Phangan op Thailand, jongens die elke dag weer een hamburger bestelden. Zo zonde, want juist het eten van de lokale gerechten is iets wat reizen voor mij bijzonder maakt. Waar ze in het buitenland gek opkijken als ik ze over onze haring vertel, of het dropje dat ik ze geef het liefst gelijk weer uitspugen, vind ik het eten in andere landen soms ook wel een beetje vreemd. Azië is misschien de koploper van het eten van rare dingen, maar ook in Zuid-Amerika en zelfs Europa eten ze soms best rare dingen. Ik kwam op het idee van dit artikel na het plaatsen van een foto van een keuken in de Filipijnen. Waar je de kip zag lopen die ze vlak na de foto voor mij klaargemaakt hebben. Om de gast, ik dus, wat bijzonders te kunnen serveren. Vooral van het schaaltje bloed leken ze te smullen. Het schijnt goed voor je te zijn, maar ik sloeg even over. Toen ze het even later gingen koken en het hard geworden was heb ik wel een stukje geproefd. Lees en bibber mee, dit zijn mijn 10 raarste gerechten die ik op reis heb gegeten.
Gefrituurde sprinkhaan
Op Koh San Road in Bangkok staan een paar stalletjes die insecten verkopen. Dit is puur voor de toeristen, maar op lokale markten wordt het ook verkocht. Het is namelijk een populaire snack voor de Thai zelf. Natuurlijk heel voedzaam, maar de meeste Westerse toeristen moeten er niet aan denken. Op een avond, besloten een paar van mijn ‘nieuwe backpackvrienden’ wat insecten uit te proberen. Natuurlijk deed ik mee en koos ik voor een gefrituurde sprinkhaan. Beetje gek met die pootjes, maar het smaakte best oké. Een beetje naar knapperige nootjes.
Cavia
In Peru is het eten van cavia heel normaal. Oorspronkelijk komen ze ook daar vandaan en net zoals wij varkens en koeien houden, hebben ze in Peru cavia’s. Al moest ik best even slikken toen er in een hostel in Peru een hele cavia op een schotel voorbij kwam. Toch kon ik het niet laten om even een hapje te proeven. Het was niet voor herhaling vatbaar, maar ook niet vies. Ik vond het vlees een beetje taai, er zaten veel botjes in en het smaakte een beetje naar kip. Al las ik op internet dat het eigenlijk wat weg zou moeten hebben van varkensvlees. Het wordt in ieder geval gezien als een echte delicatesse en het vlees wordt vooral gegeten met feesten.
Balut
Ik moet zeggen dat ik geen hele Balut heb gegeten, omdat ik één klein stukje echt wel genoeg vond. Balut is een ei, maar niet zomaar een ei. Het is namelijk een bevrucht eendenei met een bijna ontwikkeld embryo erin. Als je het gaat eten maak je een gat in het ei en drink je eerst het sap eruit. Vervolgens eet je het eendenembryo en het ei op.
Deze delicatesse is een hele populaire snack in de Filipijnen. Vooral op het eiland Luzon in het noorden werd het overal verkocht. Maar uiteindelijk heb ik het gegeten in Bohol, waar een paar locals het aan het eten waren en mij uitnodigden om ook te proeven. Dat is voor een deel gelukt. Het sap heb ik gedronken en een stukje ‘ei’ kreeg ik nog naar binnen. Maar het eenden embryo, dat al wat veertjes had, kon ik echt niet aan.
Leguaan
Op Curaçao kun je leguaan eten. Ik ben speciaal naar het restaurant Jaanchies toegegaan om het te proberen. Een gezellig (wel toeristisch) restaurant dat bekend staat om zijn leguanen. Het smaakte best lekker, een beetje naar kip met veel botjes in een lekker sausje
Callos
Samen met mijn vriend zat ik na een bezoek aan een lokale markt in Mallorca heerlijk in het zonnetje bij een lokaal restaurantje. We zagen dat Callos de specialiteit van de dag was en vroegen wat dat was. In het Engels zei hij dat het een lokaal vlees gerecht was. Mijn vriend zag dat wel zitten en bestelde een portie. Wat vervolgens op tafel werd gezet was een soort soep met ondefinieerbare stukken ‘vlees’ die erin dreven. Bleek dat hij een gerecht had besteld van pens, bloedworst en tomaat. We hebben het geprobeerd, ondanks hoe het er uit zag. Ik vond het echt verschrikkelijk, de taaie textuur en er zat gewoon geen smaak aan.
Zee-egel
Zee-egel heb ik op een zeiljacht gegeten, waar ik op werkte. Onze chef kok kwam uit Griekenland en daar is het een echte delicatesse. Tijdens het snorkelen ving hij er een paar en hij maakte ze direct voor ons klaar. Je eet de oranje kuit, die je ziet als je de zee-egel door de helft snijdt. Onze kok deed de rauwe kuit op een toastje, samen met wat olijfolie en citroensap. Het smaakte zacht en een beetje naar de zee zelf. Ik vond het ok, maar hoef het niet zo snel weer te eten.
Larven
In de jungle van Ecuador verbleef ik een weekje bij locals. Waar ik normaal altijd niet kan wachten om te eten was het tijdens deze week toch even wat anders. Al vond ik het bordje popcorn als ontbijt best lekker. Ze dachten dat wij Westerse toeristen dat in ons eigen land ook aten. Wie ze dat wijs gemaakt had, weet ik niet, maar grappig is het wel. De rest van het eten was voor mij niet heel smakelijk, maar ik heb er wel een paar interessante dingen gegeten. Zoals larven… Lokaal eten vol proteïnen dat ze vinden in de jungle. Ik heb ze twee keer gegeten. De eerste keer waren ze rauw. Net alsof je een hap pus naar binnen werkt, zo vies… De tweede keer waren ze gefrituurd. Dan smaken ze natuurlijk een stukje beter, maar de binnenkant was nog steeds snotterig. Niet zo’n succes dus.
Citroenmieren
Een ander gek ding dat ik at in de jungle van Ecuador, waren citroenmieren. Met mijn gids voor de week was ik op pad in de jungle terwijl hij mij van alles vertelde. Hij gaf me een blad en zei dat ik een lik moest geven zonder te kijken. Vol vertrouwen deed ik dat. Toen hij vroeg wat ik proefde, zei ik dat ik een vage citroen smaak proefde. Hij vroeg mij toen om op het blad te kijken. Bleek ik dus een lik mieren te hebben genomen.
Chicha
Chicha is dan wel geen gerecht, maar dit drankje heeft op mij veel indruk gemaakt. Het wordt gemaakt van verschillende dingen, maar het meest van mais. Je kunt chicha vinden met en zonder alcohol. En het wordt in heel Latijns Amerika gedronken. Ik kwam er pas in Ecuador in de jungle mee in aanraking. Een kom met wat te drinken werd in een kring van mensen doorgegeven en natuurlijk moest ik het ook even proeven. Het was chicha dat een aantal dagen had gefermenteerd. Het smaakte een beetje slijmerig, zuur en gewoon niet lekker. Nadat ze mij vertelden hoe chicha gemaakt werd, vond ik het nog minder lekker. Het kan overigens ook op een moderne manier gemaakt worden, maar in de jungle gebruikten ze natuurlijk nog de orginele manier.
De vrouwen van het dorp kauwen de mais en spugen het vervolgens in een schaal. Het spuug van de vrouwen zet het fermentatie proces in gang. Afhankelijk van het alcohol percentage dat ze willen, laten ze het een paar dagen staan. Elke vrouw geeft met haar spuug een eigen smaak aan de chicha.
Mierenkonten
In de regio waar de plaatsjes San Gil en Barichara liggen in Colombia zijn mieren een echte delicatesse. Eén keer per jaar kunnen deze mieren die zo groot zijn als wespen gevangen worden. Na enorme regenbuien komen ze de grond uit. De vrouwtjesmieren vliegen dan allemaal uit, gevolgd door de mannetjes die hen willen bevruchten. Voor de mannetjes is het hun laatste vlucht, want na de daad vallen ze dood neer. De mieren worden ‘Hormigas Culonas’, oftewel ‘mieren met een gigantische kont’ genoemd. Je eet in principe alleen het lijfje, met dus die dikke kont, dat knapperig is gebakken met flink wat zout. Het heeft wat weg van een nootje. Ik vond het niet vies, maar zou de volgende keer toch voor echte nootjes gaan.
Andere rare gerechten, die ik niet heb gegeten.
Tijdens het reizen ben ik natuurlijk nog veel meer raar en vreemd eten tegengekomen. Niet altijd in de vorm van rare gerechten, maar ook producten op markten. Wat dacht je van varkenskoppen, kippenvoeten / tenen, vogelspinnen in Cambodja, larven, een bordje met larven en mieren in Laos, slangen, ratten, vleermuizen en honden? Ook al wil ik mij graag onderdompelen in de lokale cultuur, er zijn grenzen…
Ik weet niet of ik alles zou eten dieren die hier normaal zijn niet dus geen cavia, kat en zeker geen hond. Maar insecten die zou ik wel eens willen proberen.
Hond is het dier dat ik echt nooit zou eten… Ik ben veel te dol op honden!
Ja ik zou dit nooit kunnen, ik ben ook diegene die hamburgers zou eten. Vooral cavia zou ik nooit door mn strot krijgen maar dat komt waarschijnlijk omdat dat hier huisdieren zijn.
Haha, op hun hamburger wilden ze overigens ook niets hebben. Geen saus, geen sla, geen tomaat… Maar met een hamburger op z’n tijd is ook niets mis hoor. Al kan het voor mij vaak niet tippen aan het lokale eten, zeker in Azië.
Leuk dat je verschillende dingen geprobeerd hebt. Ik vind sommige etenswaren te intens om te eten. Kan ook komen omdat ik het niet gewend ben.
Veel van die dingen zijn ook niet voor een herhaling vatbaar hoor… Eet liever andere gerechten/snacks.
Wauw leuke bloggen. Had gelukkig al gegeten. Gek hè wij vinden sommige eten niet te eten of we moeten er niet aan denken terwijl het voor de inwoners van het land het heel normaal vinden
Dankjewel! Gelukkig had je al gegeten haha… Ja, grappig he hoe dat werkt. Terwijl mensen uit andere landen er weer niet aan moeten denken op haring of drop te eten.
Super moedig van jou dat jij dit allemaal hebt geprobeerd. Ik weet niet of ik zo moedig zou zijn 😶
De echt rare/viese dingen sla ik ook over hoor….
Nou, normaal loopt het water mij vaak in de mond bij artikelen over eten, maar deze keer toch echt niet! Ik probeer wel altijd de lokale specialiteiten uit, maar dit zou me wel te ver gaan haha…
Ik hou het normaal gesproken ook bij andere lokale specialiteiten hoor. Het meeste van deze lijst is niet echt voor herhaling vatbaar…
BBRrr… krijg er gewoon de kriebels van als ik dit lees. Ik ben een lastige eter en zou bijna niets van deze lijst eten. Misschien alleen nummer 1. Gewoon om het te proberen. Hoor inderdaad wel vaker dat het naar nootjes smaakt.
Ik ben geen lastige eter, maar ik moest bij het meeste van de lijst ook wel even een soort knopje omzetten hoor. Gelukkig zijn er genoeg lekkere dingen om te eten!
Sowieso ben ik iemand van “wat ik niet ken eet ik niet”. Bijzonder dat je het geproefd hebt. Het is ook wel echt eem cultuur dingetje he?
Haha wat een leuk artikel om te lezen. Ik heb kippenhartjes gegeten wat ik best naar vond iew, en kalfsballen die dan weer naar kip smaakten.