De Bromo en de Ijen vulkaan hebben veel indruk om mij gemaakt en zijn echt een must bij een bezoek aan Indonesië. Beide zijn prachtige, maar wel compleet verschillende vulkanen. Je kunt ze bezoeken vanaf Yogyakarta in Java of zoals ik het deed, vanuit Bali. In dit artikel lees je meer over hoe ik de Bromo en de Ijen vulkaan zelfstandig heb bezocht.
Hoe ziet de reis naar de Bromo en de Ijen vulkaan eruit vanaf Bali?
Je kunt de trip op twee manieren doen. Het makkelijkst is om en georganiseerde tour te boeken, waarbij je in drie dagen tijd zowel de Bromo vulkaan als de Ijen Vulkaan te zien krijgt. Als je met een georganiseerde tour gaat, hoef je verder nergens over na te denken. Je kunt deze tour ook boeken vanaf Yogyakarta of Surabaya.
Ik heb de Bromo en de Ijen zonder tourtje bezocht. Het was een beetje een last-minute beslissing, ik was alleen aan het reizen en ik wilde graag wat geld besparen. Mocht je ook liever geen tourtje nemen, dan lees je hier hoe ik het heb gedaan.
Van Yogyakarta of Surabaya naar de Bromo vulkaan
Als je vanaf deze steden in Java naar de Bromo en de Ijen vulkaan toe wilt, kun je het beste beginnen met een bezoek aan de Bromo vulkaan. Je moet dan naar Probolinggo gaan, de plek waarvan je makkelijk de Bromo vulkaan kunt bezoeken. Er zijn vanaf Yogyakarta twee treinen per dag. Je hostel kan je waarschijnlijk helpen met het boeken van een ticket. Probeer dit wel een paar dagen van tevoren te regelen.
Van Bali naar de Bromo vulkaan zonder tour
De plaats waar je als eerst naar toe moet reizen in Probolinggo in Java. Van tevoren had ik een kaartje gekocht in Denpasar, waar ik een nachtje verbleef, om van Denpasar naar Probolinggo te reizen. Omdat ik het kaartje via mijn hostel had gekocht, betaalde ik ongeveer 1,5 euro meer. Maar werd ik wel opgehaald uit mijn hostel en anders had ik met de taxi gemoeten, wat mij waarschijnlijk meer had gekost. De trip bestond uit een bustocht naar het plaatsje Gilimanuk, waar we kort de autoferry op stapte om de oversteek naar Java te maken. In Java stapte ik in een andere bus die mij naar het plaatsje Probolinggo bracht. In totaal duurde deze trip zo’n 9 uur.
Omdat het te laat was om door te reizen naar het volgende plaatsje, besloot ik de nacht in Probolinggo door te brengen. Ik verbleef in een niet zo bijzondere accommodatie, maar ik zou adviseren om zeker te overnachten bij het Happy House BnB Bromo backpacker. Het hostel heeft goede beoordelingen en de foto’s zien er mooi uit. Ook kan het personeel je helpen met alle vragen die je hebt, wat heel handig kan zijn als je het bezoek aan de vulkanen zelf regelt. Je slaapt hier op een slaapzaal vanaf € 3 of op een tweepersoonskamer met eigen badkamer vanaf € 9.
De volgende ochtend nam ik vervolgens een minivan naar het plaatsje Cemoro Lawang. De minivans gaan pas rijden als ze vol zijn, dus als je één van de eerste bent, kan het best wel even duren voordat ze gaan vertrekken. Bij mij duurde het een uur. Je kunt ook samen met andere reizigers met een jeep gaan. Dit is wel wat duurder, maar je een stuk comfortabeler en je hoeft niet te wachten.
De Bromo vulkaan
Eenmaal aangekomen in het plaatsje Cemoro Lawang besloot ik in te checken in één van de hostels en naar de Bromo vulkaan toe te gaan lopen. Ik had er voor gekozen om dit in de middag te doen, omdat het er dan minder druk is dan ’s ochtends. Ga alleen niet te laat in de middag, want dan zijn er vaak wolken boven de krater. Met de app Maps.me kun je het ‘geheime pad’ vinden, vanaf waar je naar de Bromo vulkaan kunt lopen. Het is ongeveer 3 km lopen en je loopt over het zogenaamde ‘zee of zand pad’. Totdat je bij de trappen (253 treden) komt die je moet beklimmen naar de krater van de Bromo vulkaan. Wat een uitzicht! En het bijzondere was, dat er bijna niemand was om het uitzicht mee te moeten delen.
De meeste mensen kiezen ervoor om met een tourtje naar het viewpoint (Penanjakan Viewpoint) te gaan om vanaf daar de zonsopkomst over de Bromo vulkaan te bekijken. Dit is een hele fijne en handige optie, maar je zult bij dit viewpoint niet alleen zijn. Ik koos er dus voor om ’s ochtends vroeg zelf met behulp van de app Maps.me te gaan lopen naar een ander viewpoint. Om 3:30 begon ik met lopen en ook tijdens het lopen naar en van het viewpoint maakte ik al veel foto’s. Helaas is het geheugenkaartje van mijn fototoestel kapot gegaan. Een paar foto’s waren nog te redden, maar het merendeel niet.
Op naar de Ijen vulkaan
De Ijen vulkaan is een stuk minder bekend dan de Bromo vulkaan. Maar de ervaring is zo anders dat ik echt aanraad om ze allebei te bezoeken.
Nadat ik de zonsopkomst bekeken had, besloot ik even een uurtje te slapen in mijn hostel, voordat ik een minibus naar Bondowoso nam. Ik sliep in Bondowoso Home Stay, wat simpel was, maar ok voor een nachtje. Mocht je op zoek zijn naar iets meer comfort, Grand Padis Hotel ziet er prima uit. Bondowoso is geen hele bijzondere stad en voelt zelfs redelijk Westers, maar omdat er weinig toeristen komen, vond ik het een leuke plek om wat rond te lopen. Bij toeval stapte ik bij de lokale radio binnen, die mij meteen verwelkomden in de uitzending. Live op de radio in Java beantwoordde ik vragen, over wie ik was en wat ik in Bondowoso kwam doen.
Vanaf Bondowoso gaan er minibusjes die je wat dichter naar de Ijen vulkaan toebrengen. Het laatste stukje kun je dan met een scooter taxi afleggen. Je kunt ook vanaf Bondowoso een tourtje boeken naar de Ijen vulkaan.
De Ijen vulkaan
Ik kwam in de middag aan bij het punt waar de hike naar de top van de Ijen vulkaan begint. Op dat moment had ik bedacht dat ik een hostel zou zoeken voor een paar uurtjes en de hike ’s nachts zou beginnen. Dat is namelijk de tijd dat de meeste mensen de hike maken. Maar ik kwam een andere reiziger tegen die de hike meteen zou gaan starten en besloot met haar mee te gaan. In ongeveer 1,5 uur liepen we naar de krater toe. Het is een wandeling waar je af en toe best even moet stoppen om op adem te komen. Ook omdat de lucht een stuk dunner is, omdat de Ijen vulkaan op 2386 meter hoogte ligt. Maar opzich is het te doen voor iedereen met een gemiddelde fitheid.
Eenmaal boven aangekomen bekeken we het turquoise gekleurde kratermeer en liepen we wat rond om de krater te bekijken. Helaas waren er wat wolken, waardoor het kratermeer niet de hele tijd te zien was. Maar evengoed was het een prachtig gezicht. Omdat we nog even moesten wachten tot het donker werd, besloten we om even wat warms te drinken. Je vindt er namelijk een klein ‘barretje’ waar je snacks en drinken kunt kopen. Omdat er maar een handvol toeristen waren, raakten we aan de praat met wat mijnwerkers. Wat een zwaar leven hebben ze! Per nacht lopen ze wel zo’n drie keer naar boven en naar beneden met ruim 80 kilo sulfur op hun schouders. En dit allemaal voor zo’n € 10 euro per dag. Ze verkopen beeldjes gemaakt van het sulfur en gaven ze gratis weg. Om het gevoel te hebben dat ik in ieder geval wat terug kon doen, heb ik een paar beeldjes gekocht (en voor de gratis beeldjes natuurlijk betaald). Mocht je de weg naar boven zwaar vinden, bedenk dan dat de mijnwerkers dat elke dag wel twee tot drie keer moet doen met 80 kilo extra…
De afdaling naar de krater
Toen het donker begon te worden konden we afdalen in de krater van de Ijen vulkaan. Ik zat enorm te twijfelen. Want ik had gezien dat het paadje vol lag met losse stenen en er stond zelfs een bordje met verboden toegang. Officieel is het niet toegestaan voor bezoekers om af te dalen naar de krater. Maar uiteindelijk ben ik toch meegegaan met een lokale gids. We kwamen onderweg de mijnwerkers tegen met de zware sulfurblokken die ze mee sleepten. De sulfur geur kan af en toe echt heftig zijn. Ik had zelf mijn sjaal voor mijn mond geslagen, maar je kunt ook een gasmasker huren. Na ongeveer 45 minuten kwamen we beneden en wat was het een onwerkelijk gezicht. De blauwe sulfur vlammen waren heel bijzonder om te zien. Overigens verschillen de vlammen elke nacht in sterkte. Soms zie je vlammen die tot vijf meters de lucht in gaan, maar soms zijn er maar kleine vlammetjes. Foto’s maken van de blue flames gaf ik overigens al snel op. In het echt zag het er zoveel spectaculairder uit dan op mijn foto’s.
Weer terug naar Bali
Nadat we een tijdje genoten hadden van het bijzondere schouwspel van de blue flames, liepen we weer omhoog naar de kraterrand en naar beneden naar het dorp. Daar vond ik een local die mij naar het plaatsje Ketapang bracht. Dat is het plaatsje van waar de ferry naar Bali vertrekt. Op Bali nam ik vervolgens de bus naar Denpasar. Vanaf Denpasar begon mijn trip over Bali.
Tour of zelfstandig de Bromo en de Ijen vulkaan bezoeken?
In dit artikel heb je gelezen hoe je de Bromo vulkaan en de Ijen vulkaan zelfstandig kunt bezoeken. Als je dit wilt doen, is het fijn om flexibel te zijn. Het is zeker niet de makkelijkste manier om alles zelf te regelen, maar het is goed te doen. De locals vond ik ook heel hulpvaardig. En de Lonely Planet van Indonesië vond ik ook heel handig bij deze trip. Mocht je liever alles geregeld hebben dan kun je ervoor kiezen om met een tourtje te gaan.
Een tourtje is zeker een stuk relaxter (al heb je even goed weinig slaap), maar natuurlijk wel een stuk duurder dan alles zelf regelen.
Meenemen naar de Bromo vulkaan en de Ijen vulkaan.
- Neem zeker wc papier mee, voor onderweg en in je accommodatie.
- Bij de Ijen vulkaan kun je een gasmasker huren, maar een sjaal is zeker ook bij de Bromo vulkaan heel handig om voor je gezicht te houden.
- Neem warme kleding mee, want het kan koud zijn ’s nachts op hoogte. Omdat het ook snel weer opwarmt, is het handig om laagjes te dragen.
- Een hoofdlamp of zaklamp is onmisbaar tijdens je bezoek aan beide vulkanen.
- Neem water, snacks en zonnebrand mee.
- Dichte schoenen heb je echt nodig.
Meer lezen over Indonesië?
Lees dan ook:
[…] Indonesië vind je maar liefst 130 actieve vulkanen! Twee daarvan liggen vlakbij elkaar op het eiland Java en zijn zeker een bezoek waard! De bekende Bromo vulkaan […]